باران و بهدین

باران جونم میخوام برات خاطرات روزای شیرینی که تو دلم بودی و اون روزی که به دنیا اومدی رو بنویسم. البته کامل تر از قبل.شایدم یکم برگردم عقب تر و از روزای آشناییم با بابا برات بگم.

بالاخره خونه خریدیم و بالاخره مامان از قفس آزاد شد.حس یه پرنده رو دارم که داره از قفسش آزاد میشه ولی دلش برای قفس تنگ هم خواد شد. روز 2 خرداد 1392 بابا رفت رشت و خونه ای که 1 ماه پیش قولنامه کرده بودیم رو سند زد. طفلکی بابا برای تهیه پول خونه خیلی تو زحمت افتاد و تا آخرم به من نگفت که پولشو چجوری جور کرد ولی جور کرد. یکی دو روز دیگه کلید خونمونو تحویل میدن و ما از رستم آباد میریم. نه برای همیشه. چون بابا تصمیم گرفت فعلا خونه رو نگه داره تا بعضی وقتا بیایم و بهش سر بزنیم. ولی خوب قطعا برای زندگی دیگه اینجا برنمیگردیم. بچه های من دلم میخواد اینو بدونین که  لحظه های زندگیتون رو بابا با لحظه های زندگیش براتون ساخته.   تو این خ...

  آی آزادی ! اگر روزی به سرزمین من رسیدی با شادی بیا با آواز و موسیقی و رنگ بیا با تفنگهای بزرگ در دست کودکان کوچک نیا با گل و بوسه و کتاب بیا       برایمان از زندگی بگو از پنجره های باز بگو دلهای ما را با نسیم آشتی بده با دوستی و عشق آشنایمان کن به ما شان انسان بودن را بیاموز به ما بیاموز که چگونه زندگی کنیم چگونه مردن را به وقت خود خواهیم آموخت به ما شان انسان بودن را بیاموز . آی آزادی ... اگر به سر زمین من رسیدی بر قلبهای عاشق ما قدم بگذار مهرت را در دلهای ما بیفکن تا آزادگی در درون ما بجوشد و تو را با هیچ چیز دیگری تاخت نزنیم با هر نفس یادمان بماند که تو از نف...

بازم دلم شکست. کاش بارونکم بزرگتر بودی و باهات دردو دل میکردم. آدمهایی که امروز دوستت دارند و فردابدون هیچ توضیحی رهایت می کنند آدمهایی که امروز پای درد دلت می نشینند و فردا بیرحمانه قضاوتت می کنند ... آدمهایی که امروز لبخندشان را می بینی و فردا خشم و قهرشان ... آدمهایی که امروز قدرشناس محبتت هستند و فردا طلبکار محبتت ... آدمهایی که امروز با تعریف هایشان تو را به عرش می برند و فردا سخت بر زمینت می زنند ... آدمهایی که مدام رنگ عوض می کنند ... امروز سفیدند، فردا خاکستری، پس فردا سیاه ... آدمهایی که فقط ظاهرا آدمند ... چیزی هستند شبیه مداد رنگی های دوران بچگی مان !! هر چه بخواهند می کشند ... ...

بهدین عزیزم الان 4 ماه و سه هفته و دو روزه که چراغ دلم به بودنت روشن شده. الان دیگه برای خودت آقایی شدی. بعضی وقتا که حواسم بهت نباشه سرم جیغ میکشی وایییییییییی چه جیغایی. یعنی مامانی منو نگاه کن و موهای منو و آبجی باران رو هم اگه دم دستت باشه میکشی. عروسکای روی کریر هم هر روز در عملیاتی جنگ طلبانه کنده میشن. الان مهناز و مهتاب رو میشناسی و بهشن میخندی. موهاتم یه سری ریخت و حسابی کچل شدی ولی الان دوباره دراومدن و یه پسر خوشگل  موشگل شدی که هر کسی میبینتت عاشقت میشه. الهی که مامان فدای صدای گریه هات بشه که هنوز میگی اینگه. وقتی دستاتو میگیرم سعی میکنی خودتو بلند کنی و یه غلطت کوچولو هم میزنی. چند روز پیش توی دهنت یه چی سفید دیدم بلل...

میگن تاریخ تکرار میشه و من این تکرار رو تو واکسن بچه ها دیدم. باران که دو ماهه بود خاله بزرگ بابا اومد واسه دیدینش و ما اون روز تازه واکسن زده بودیم و از بهداشت برگشته بودیم. من و مامی و بابای باران. باران گریه میکرد در حد المپیک پکن و هیچ کدوممون از پسش برنمیومدیم و در عین حال خاله هم مهمون بود و دختراشم اومدن. هیچ کافری نبینه که چی به ما گذشت. حالا این بچه رو نمیشه به پاهاش دست زد اینا هی از این بغل به اون بغلش میکنن. و هیییییییییییییی عصری کولیکشم عود کرد  . تا شب داستانی بود برای خودش. سر دو ماهگی بهدین هم بعد از اینکه از بهداشت برگشتیم خاله بزرگ بازم اومدن.خلاصه تاریخ تکرار شد ولی نه به اون شدت.   برای چهارماهگی ب...

فرزند عزیزم: آن زمان که مرا پیر و از کار افتاده یافتی، اگر هنگام غذا خوردن لباسهایم را کثیف کردم و یا نتوانستم لباسهایم را بپوشم، اگر صحبت هایم تکراری و خسته کننده است،... صبور باش و درکم کن؛ یادت بیاور وقتی کوچک بودی مجبور میشدم روزی چند بار لباسهایت را عوض کنم، برای سرگرمی یا خواباندنت مجبور میشدم بارها و بارها داستانی را برایت تعریف کنم؛ وقتی بی خبر از پیشرفتها و دنیای امروز سوالاتی میکنم، با تمسخر به من ننگر؛ وقتی برای ادای کلمات یا مطلبی حافظه ام یاری نمیکند، فرصت بده و عصبانی نشو؛ وقتی پاهایم توان راه رفتن ندارند، دستانت را به من بده، همانگونه که تو اولین قدمهایت را کنار من برمیداشتی. یاریم کن همانگونه که من یاریت کردم. کمک کن تا با ...

باران جون من امروز میخواستم کلی خاطره برات بنویسم ولی سرم خیلی درد گرفت و چشمامم تار میبینن. چند روزه سرگیجه دارم. خداروشکر سرماخوردگی تو هم خوب شده. چند از اولین روز فروردین تا الان همش مریض بودی . خداروشکر که بهترشدی عزیزم از امروز مطالبمو برای هر کدوم از جوجه ها جدا میکنم. راستش نوشتن دو تا وبلاگ برام سخته. همین یکی باشه برای هر دو تا جوجم. بوس برای جوجه هام

امروز بعد از مدتها هوس نوشتن به سرم زده. ولی چشمام تار میبینن. بهدین کوچولوی من امروز 3 ماه و 3 هفته و 3 روزشه. کارای زیادی تو مدت زمان کمتر از 20 روز یاد گرفته. از 88 روزگی که اولین لبخندو بهم زد تا الان دیگه واسه خودش آقایی شده. 102 روش بود که برای اولین بار انگشت منو گرفت و و واقعا احساس کردم داره با نگاهش باهام حرف میزنه. با هر لبخندش و با هر نگاهش معجزه خدا رو میبینم. الان چند روزه با عروسکایی که به کریرش آویزونه بازی میکنه طفلک من سعی میکنه بگیرتشون انگار وظیفشه که این کارو بکنه دلم میسوزه وقتی حرصش درمیاد و نمیتونه بکنتشون تو دهنش.